Straatman
Op de schilderijen van Straatman ( Ap van Straaten – Steenderen 1954) ontstaan de landschappen niet vanzelf. Bomen zijn eigenlijk altijd het vertrekpunt, troostrijke schapen de afronding. Het heeft te maken met zijn fascinatie voor berken: hoe ze in de grond staan, de torso’s die ze vormen en de ogen die afgebroken takken achterlaten op de stam.
De voorliefde voor schapen deed Straatman op tijdens een vakantie in Wales waar schapen in het sombere en desolate landschap zorgden voor troost en een knipoog.
Daarnaast vindt hij inspiratie en engagement in krantenfoto’s. Wereldwijde migratie en majeure actuele gebeurtenissen krijgen zo een vertaling op doek. En natuurlijk keert zijn handschrift ook daarbij terug: de ogen, de berken, de schapen.
